Moelingen

De Voerstreek België

Naar de dorpenpagina Klik hier

Moelingen

Moelingen is een dorp en deelgemeente van de faciliteitengemeente Voeren in de Belgische provincie Limburg, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.

Contact
Het kerkhof van Moelingen
Het kerkhof van Moelingen

Moelingen

Moelingen is het meest westelijke dorp van de fusiegemeente Voeren. Het ligt in het Maasdal aan de rivier de Berwijn. De romaanse kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk dateert uit de 12de eeuw en is een beschermd monument. De kerk zelf vertoont, doordat ze in verschillende fasen tot stand kwam, een combinatie van allerlei stijlinvloeden. (romaans, vroeggotisch, neogotisch, barok) Aan het voormalige gemeentehuis, langs de brug over de Berwijn, staan naast het dorpskruis uit 1768 enkele grenspalen uit de 18de eeuw (1713), met de wapens van Oostenrijk (waar het huidige België toen toe behoorde) en de Nederlanden.

Waar de Berwijn in de Maas uitmondt, stond ooit het kasteel van Elven. Nu zijn er nog enkele resten te zien van de ‘Schans’, een door de Spanjaarden in 1674 gebouwde versterking, en van een Oostenrijks tolkantoor uit de 18de eeuw. Vlakbij ligt een stuwdamover de Maas, die het waterpeil stroomopwaarts moet regelen. Aan de oostelijke kant drijft het water een hydro-elektrische centrale aan. Op deze plaats werd een nieuwe brug over de Maas aangelegd. Vroeger was er ook een vistrap op de Berwijn. Die moest de stroomopwaarts trekkende vissen de mogelijkheid bieden de kleine stuw van een voormalige watermolen te passeren.

Een stukje geschiedenis

Moelingen is het meest westelijke dorp van de fusiegemeente Voeren. Het ligt in het Maasdal aan de rivier de Berwijn. De romaanse kerktoren van de Onze-Lieve-Vrouwekerk dateert uit de 12de eeuw en is een beschermd monument.

De kerk zelf vertoont, doordat ze in verschillende fasen tot stand kwam, een combinatie van allerlei stijlinvloeden. (romaans, vroeggotisch, neogotisch, barok) Aan het voormalige gemeentehuis, langs de brug over de Berwijn, staan naast het dorpskruis uit 1768 enkele grenspalen uit de 18de eeuw (1713), met de wapens van Oostenrijk (waar het huidige België toen toe behoorde) en de Nederlanden.

Waar de Berwijn in de Maas uitmondt, stond ooit het kasteel van Elven. Nu zijn er nog enkele resten te zien van de ‘Schans’, een door de Spanjaarden in 1674 gebouwde versterking, en van een Oostenrijks tolkantoor uit de 18de eeuw.

Vlakbij ligt een stuwdamover de Maas, die het waterpeil stroomopwaarts moet regelen. Aan de oostelijke kant drijft het water een hydro-elektrische centrale aan. Op deze plaats werd een nieuwe brug over de Maas aangelegd. Vroeger was er ook een vistrap op de Berwijn. Die moest de stroomopwaarts trekkende vissen de mogelijkheid bieden de kleine stuw van een voormalige watermolen te passeren.